Blog Details

Worstelt u met lage aquacultuuropbrengsten? Kampt u met inefficiënte afvalwaterzuivering? Heeft u te maken met industrieel afvalwater dat de lozingsnormen overschrijdt? In veel gevallen kan de oorzaak liggen in onvoldoende opgeloste zuurstof (DO)-niveaus. Als een belangrijke indicator voor het overleven van het waterleven en de zelfreinigende capaciteit van water, is de meting van opgeloste zuurstof een centraal punt geworden in meerdere industrieën.

Momenteel bestaan er drie belangrijkste benaderingen voor het meten van opgeloste zuurstof:

• De traditionele chemische analyse titratiemethode
• De veelgebruikte elektrochemische membraanelektrodemethode
• De opkomende optische fluorescentiemethode

De membraanelektrodemethode is de meest gebruikte oplossing geworden vanwege het gemak, de real-time meetmogelijkheid en de relatief lage kosten. Gebaseerd op elektrochemische principes, gebruikt deze techniek gespecialiseerde elektroden om de concentratie van opgeloste zuurstof te detecteren, waardoor snelle metingen mogelijk zijn.

De fluorescentiemethode toont aanzienlijk potentieel met zijn unieke voordelen. Deze technologie maakt gebruik van zuurstofgevoelige fluorescerende materialen en meet veranderingen in fluorescentie-intensiteit om de niveaus van opgeloste zuurstof te berekenen. Belangrijkste voordelen zijn:

• Geen zuurstofverbruik tijdens de meting
• Hoge meetnauwkeurigheid
• Lage onderhoudsvereisten

Deze kenmerken maken de fluorescentiemethode bijzonder geschikt voor toepassingen die een hoge precisie vereisen.

Hoewel het meer complexe procedures vereist, blijft de traditionele titratiemethode waardevol in specifieke toepassingen. Als een klassieke chemische analysetechniek levert het nauwkeurige en betrouwbare resultaten op en dient het vaak als de referentiestandaard voor het kalibreren van andere meetmethoden.

De optimale meetmethode voor opgeloste zuurstof hangt af van meerdere factoren:

• Toepassingsvereisten
• Behoefte aan meetprecisie
• Budgetbeperkingen
• Operationeel gemak

Inzicht in de sterke en zwakke punten van elke techniek maakt geïnformeerde besluitvorming mogelijk voor effectief waterkwaliteitsbeheer.