Blog Details

در محیط‌های صنعتی که ممکن است خطرات ناشی از چند گاز به طور همزمان وجود داشته باشد، آشکارسازهای چندگانه گاز به عنوان ابزارهای ایمنی حیاتی عمل می‌کنند. این دستگاه‌های قابل حمل، شرایط جوی را در زمان واقعی نظارت می‌کنند و قبل از رسیدن غلظت گازهای خطرناک به سطوح خطرناک، به کارگران هشدار می‌دهند. این مقاله به بررسی فناوری پشت این ابزارهای نجات‌بخش، کاربردهای آن‌ها در سراسر صنایع و بهترین شیوه‌ها برای استفاده از آن‌ها می‌پردازد.

آشکارسازهای چندگانه گاز، ابزارهای دستی پیشرفته‌ای هستند که قادر به نظارت همزمان بر چندین خطر جوی هستند. پیکربندی‌های رایج، سطح اکسیژن، گازهای قابل احتراق و مواد سمی مانند مونوکسید کربن (CO) و سولفید هیدروژن (H2S) را اندازه‌گیری می‌کنند. این دستگاه‌ها بر خلاف مانیتورهای تک گازی، حفاظت جامعی را از طریق چندین حسگر یکپارچه ارائه می‌دهند.

اجزای اصلی شامل موارد زیر است:

• حسگرهای مخصوص گاز (الکتروشیمیایی، مادون قرمز یا مهره کاتالیزوری)
• مدارهای کنترل شده توسط ریزپردازنده
• نمایشگر بصری با خوانش‌های بلادرنگ
• سیستم‌های هشدار صوتی و بصری
• منبع تغذیه لیتیوم یونی قابل شارژ

در نفت و گاز، تولید و فرآوری مواد شیمیایی، آشکارسازهای چندگانه گاز از کارگران در برابر تهدیدات فوری (اتمسفرهای انفجاری) و خطرات قرار گرفتن در معرض طولانی مدت (گازهای سمی) محافظت می‌کنند. توانایی آن‌ها در نظارت بر کمبود اکسیژن (زیر 19.5٪) و غنی‌سازی (بالای 23.5٪) آن‌ها را برای ورود به فضای محدود ضروری می‌کند.

ساختمان‌های تجاری، مدارس و مراکز مراقبت‌های بهداشتی از این دستگاه‌ها برای حفظ سطوح بهینه CO2 (معمولاً زیر 1000 ppm) در حالی که مونوکسید کربن و ترکیبات آلی فرار را نظارت می‌کنند، استفاده می‌کنند. استراتژی‌های تهویه مناسب که توسط داده‌های تشخیص گاز هدایت می‌شوند، می‌توانند انتقال بیماری‌های منتقله از هوا را تا 40٪ کاهش دهند.

انبار دام و تأسیسات رشد داخلی نیاز به نظارت بر سلامت حیوانات/گیاهان (CO2، NH3) و ایمنی کارگران دارند. غلظت آمونیاک بالای 25 ppm می‌تواند باعث ناراحتی تنفسی شود، در حالی که سطوح CO2 بالای 5000 ppm بلافاصله برای زندگی و سلامتی خطرناک می‌شود.

کالیبراسیون منظم، دقت اندازه‌گیری را تضمین می‌کند. دستورالعمل‌های کلیدی عبارتند از:

• کالیبراسیون سالانه برای اکثر کاربردهای صنعتی
• بررسی‌های فصلی برای محیط‌های بحرانی
• تست ضربه قبل از استفاده در هر روز
• کالیبراسیون مجدد کارخانه پس از قرار گرفتن در معرض سموم حسگر

فناوری‌های مختلف حسگر، مدت زمان عملیاتی متفاوتی دارند:

• حسگرهای الکتروشیمیایی: 2-3 سال
• حسگرهای مادون قرمز: 5-15 سال
• حسگرهای مهره کاتالیزوری: 3-5 سال

هنگام انتخاب تجهیزات، موارد زیر را در نظر بگیرید:

• خطرات گاز خاص در محیط شما
• گواهینامه‌های مورد نیاز (ATEX، IECEx و غیره)
• نیاز به ثبت داده برای گزارش انطباق
• شرایط محیطی (دما، رطوبت)
• قابلیت‌های ارتباطی (بلوتوث، RFID)

نقاط تنظیم هشدار معمولی از دستورالعمل‌های نظارتی پیروی می‌کنند:

• اکسیژن: 19.5٪ (کم)، 23.5٪ (زیاد)
• مونوکسید کربن: 35 ppm (TWA)، 200 ppm (STEL)
• سولفید هیدروژن: 10 ppm (TWA)، 15 ppm (STEL)
• گازهای قابل احتراق: 10٪ LEL (کم)، 20٪ LEL (زیاد)

پیاده‌سازی مناسب فناوری تشخیص چندگانه گاز، محیط‌های کاری ایمن‌تری ایجاد می‌کند و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با OSHA، NIOSH و سایر استانداردهای نظارتی مطابقت داشته باشند. نگهداری منظم و آموزش کاربر تضمین می‌کند که این دستگاه‌های حیاتی در مواقعی که بیشتر مورد نیاز هستند، عملکرد خوبی دارند.